အာကာသအတြင္းက တြင္းနက္မ်ားအေၾကာင္း

>>>အာကာသအတြင္းက တြင္းနက္မ်ားအေၾကာင္း<<<

တြင္းနက္အေၾကာင္းကို သိရွိလိုသူမ်ားအတြက္ အမ်ားနားလည္ေအာင္ အတိုဆံုးနဲ႔ အရွင္းဆံုး ေရးေပးလိုက္ပါတယ္။

အာကာသဟာ အျမဲလိုလို ေမွာင္မိုက္ေနေသာ ေနရာတစ္ခုပါ။ အေမွာင္တကာ့ အေမွာင္ဆံုးကေတာ့ တြင္းနက္လို႔ေခၚတဲ့ ဆြဲအားျပင္းထန္တဲ့ (အျပင္းထန္ဆံုး) ေနရာေတြပါပဲ..။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ဆဲြအားျပင္းသလဲ ဆိုလွ်င္..တစ္စကၠန္႔ကို မိုင္ ၁၈၆၀၀၀ ေက်ာ္သြားႏိုင္တဲ့ အလင္းေတာင္မွ သူ႔အနီးကိုေရာက္ရင္.. ေျပးလို႔မလြတ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

တြင္းနက္မ်ားကို စတင္ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ သူကေတာ့ ရူပေဗဒ ပညာရွင္ၾကီး အဲလ္ဘတ္ အိုင္းစတိုင္း (Albert Einstein) ပါဘဲ..။ ၁၉၁၆ ခုႏွစ္ေလာက္တုန္းကေပါ့..။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီ့အခ်ိန္တုန္းက သူရဲ႔ သီအိုရီအရ စၾက၀ဠာအတြင္းမွာ တြင္းေတြရွိႏိုင္တယ္လို႔ဘဲ တြက္ျပခဲ့တာပါ။ တြင္းနက္ (Black Hole) ဆိုတဲ့ နာမည္ကိုေတာ့ အေမရိကန္ အာကာသပညာရွင္ ဂြ်န္၀ီွလာ (John Wheeler) က အမည္ေပးခဲ့တာျဖစ္ျပီး အာကာသအတြင္းမွာ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ကမွ ပထမဆံုးအၾကိမ္ ရွာေဖြေတြ႔ရွိႏိုင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

တြင္းနက္မ်ားဟာ ၾကယ္မ်ား ေသဆံုးျခင္း (သက္တမ္းကုန္ဆံုးျခင္း) မွ စတင္ျဖစ္ေပၚပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႔ ေနလိုမ်ိဳး ၾကယ္ေသးေလးေတြမဟုတ္ပါဘူး..။ ေနထက္ အဆသန္းေပါင္းမ်ားစြာ အင္အား ၾကီးမားတဲ့ ၾကယ္ေတြေသဆံုးတဲ့အခါ ျဖစ္ပါတယ္..။ သူတို႔ရဲ႔ ၾကီးမားတဲ့ ျဒပ္ထုၾကီးေတြကိုအလြန္ ေသးငယ္တဲ့ အရြယ္အစားထဲတစ္ခုထဲ က်ံဳ႔ဝင္သြားေစတဲ့အခါ (တနည္း ) ဧကဝုစ္ျပဳလိုက္တဲ့အခါ မွာ ေသးငယ္ေပမယ့္ စြမ္းအားၾကီးေသာ အရာတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။

ပံုမွာ က်ေနာ္တို႔ ျမင္ေနရတဲ့ စက္ဝိုင္းမည္းၾကီးဟာ အျပင္စက္ဝန္း တစ္ခုသာျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ့စက္ဝန္းကို Event Horizon လို႔ ေခၚပါတယ္။ အဲ့ဒီ့စက္ဝိုင္းအမည္းၾကီးထဲ (တနည္း) အလယ္ဗဟိုခ်က္မွာ ဧကဝုစ္ျပဳထားတဲ့ဆြဲအား အလြန္ျပင္းေသာ အရာတစ္ခု ရွိေနပါတယ္။ ဆြဲအားျပင္းထန္လြန္းတဲ့အတြက္ အလင္းအပါအဝင္ အရာအားလံုးကို စုပ္ယူသိမ္းပိုက္ပါေတာ့တယ္။ အလင္းမထြက္ႏိုင္တဲ့အတြက္ မည္းေမွာင္လို႔ ေနပါတယ္။ ထိုအရာကို အေမွာင္တြင္း (သို႔) တြင္းနက္ လို႔ ေခၚျခင္းျဖစ္ပါတယ္..။

တြင္းနက္အနားကို မည္သူမွ် မေရာက္ဖူး၊ မသြားဖူးပါ။ ဒါေပမယ့္ သီအိုရီအရေတာ့ တြင္းနက္အနား ေရာက္သြားလွ်င္ စပါကတီ (ဂ်ံဳေခါက္ဆြဲ) လို ဆြဲဆန္႔လိုက္သလို ျဖစ္ျပီး တြင္းနက္ထဲကို က်ေရာက္သြားမွာပဲ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္..။

အနာဂတ္ပညာေရးအတြက္..

သန္႔ဦး (အာကာသႏွင့္ စၾကဝဠာ)